Niet alleen de verbintenis met water is typisch Nederlands – de veejaykunst is dat ook. Toen eind jaren tachtig de housemuziek vanuit Engeland naar Nederland overwaaide, voegden Nederlandse kunstenaars daar de veejaykunst aan toe. Een veejay – naar analogie van het woord deejay – mixt op housefeesten live videobeelden die op schermen worden geprojecteerd, als counterpart van de ritmes en melodieën van de muziek.
De oorsprong schijnt onder andere te liggen bij het feit dat kunstenaar een veejay van het eerste uur Misha Klein, toen nog student aan de Amsterdamse Rietveld Academie, als bijbaantje bij een fotovaklaboratorium werkte en daar op de eerste ‘paintbox’ in Nederland mocht experimenteren – een reusachtige computer die feitelijk de functionaliteit van het huidige Photoshop bood. En laat een van de motieven van die veejaykunst nou onderwaterbeelden zijn. Veejay Gerald van der Kaap gebruikte ze en ook Daniëlle Kwaaitaal. In Zoet&Zout zal Kwaaitaals film Flo als installatie te zien zijn. Bijna naakte vrouwen – waaronder Ellen ten Damme – zwemmen en zweven in een feeërieke onderwaterwereld, wat associaties oproept met het mythische rijk van waternimfen.
Maartje van den Heuvel