Sweeet&Salt: Water and the Dutch is ‘a beautiful and important book’, writes Armando Carbonell of the Lincoln Institute for Land Policy in his review of the book for the Loeb Fellowship site. ‘The ever-increasing Dutch reliance on engineering solutions to keep the water at bay does not come without costs, and they go beyond the never-ending building and maintenance of structures. There are increasing conflicts between the sweet and the salt, with serious worries about  fresh water for drinking and agriculture.’ And now comes the ‘hot breath of climate change’, with a higher sea level, bigger storm surges and more extreme rainfall events. The Dutch response? Not so much the widely touted building with nature, says Carbonell, but rather: engineering with nature. 

February 12th, 2012: I present the first copy of the Dutch edition of ‘Zoet&Zout: Water en de Nederlanders’ to crown prince Willem-Alexander of the Netherlands. The English version, ‘Sweet&Salt: Water and the Dutch’ will appear later this week. The prince also opened the eponymous exhibition in the Kunsthal in Rotterdam, curated by Maartje van den Heuvel.

‘Zoet&Zout: Water en de Nederlanders’ vertelt het verhaal van de nieuwe verhouding tussen de Lage Landen en dat element dat zo bepalend is voor onze landschap én identiteit: het water. Na eeuwen van heerschappij over het water, waarin we dachten alles naar onze hand te kunnen zetten, proberen we nu mee te bewegen met de natuur. Het water is niet de vijand, maar een frenemy – willen we althans in deze delta kunnen blijven wonen.

Zoet&Zout is een tweedelig project: het boek, dat de extreme makeover van steden en landschap beschrijft, en de tentoonstelling in de Kunsthal, waarvoor Maartje van den Heuvel 125 kunstwerken bij elkaar brengt die onze relatie tot het water verbeelden.

Het eerste exemplaar van het boek is uitgereikt aan (toen nog) kroonprins Willem-Alexander, die ook de tentoonstelling opende.

De Sophiapolder, een kleine landbouwpolder bij Hendrik Ido Ambacht, wordt teruggegeven aan de natuur. Fotografe Heidi de Gier volgde een jaar lang de laatste boerin, Hannie de Vos. Ik zocht Hannie op en voer met haar naar de overkant om haar geliefde stukje Nederland te bezoeken.

Een huis in Frankrijk: voor veel Nederlanders de belichaming van mooi weer, veel ruimte, lekker eten, authenticiteit. Ook als je er niet bent, zie je voor je geestesoog hoe de rook uit de schoorsteen omhoog kringelt. Maar is die droom nog steeds houdbaar?

Lees hier de voorpublicatie in NRC Handelsblad van het boek ‘Huis in Frankrijk: Nederlanders en hun maison de campagne’ van Tracy Metz en fotografen Theo Baart en Sake Elzinga: NRC Weekblad Huis in Frankrijk 20 maart 2010

Wat is de toekomst van de Frans maison de campagne? Misschien gaan de kinderen liever een weekend naar Barcelona en met vakantie naar de Seychelles. De Fransen erkennen het economisch belang van het toerisme, maar er is ook wrok. Nadert de droom van het Franse buitenhuis zijn houdbaarheidsdatum?

Lees hier het hele boek ‘Huis in Frankrijk. Nederlanders en hun maison de campagne’ van Tracy Metz met fotografie van Theo Baart en Sake Elzinga: Tracy Metz – 2010 – Huis in Frankrijk

Why are there so many dogs in downtown? Does commuting make you fat? Will the arts save your city? Can the government sell your house to a developer? In this publication, writer and journalist Tracy Metz goes in search of the answers to these and many other topical issues in land use and planning, as practiced in the U.S.A. The book is a pocket-sized anthology of the columns and essays Metz wrote while she was a Loeb Fellow (2006-’07) at the Harvard Graduate School of Design.