Water – we strijden ertegen, we sluiten er een verbond mee, we leven ermee, wenden het aan voor ons gewin, en: we hebben er ook veel plezier mee! In Zoet&Zout zal te zien zijn hoe Nederlanders sinds oudsher pret hebben beleefd aan water: zwemmend, zeilend, of – als het koud is – schaatsend. Read the article…
De koeien van Willem Roelofs zwerven langs de waterkant als ossen in een wilde natuur. Het is het polderland van midden-Nederland, maar Roelofs laat er geen omheining, zelfs geen hekje zien als spoor van menselijke belemmering aan dit arcadische tafereel. Volgens vele is dit polderlandschap, zoals in de 19e eeuw geschilderd door Roelofs en later door anderen van de Haagse School, precies door toedoen van deze schilders tot het ‘meest typische’ Nederlandse landschap geworden. Read the article…
In veel culturen worden natuurkrachten als monsters of wilde dieren afgebeeld. De Nederlandse is echter niet zo van de ‘animalisaties’. Hoewel water er allesbepalend en soms verwoestend is, ontstond nooit een cultus van watermonsters. Hoewel – begin zeventiende eeuw bezong Joost van den Vondel de ‘Wrede Water Wolff’, doelend op het Haarlemmermeer dat lag tussen Amsterdam, Haarlem en Leiden. Read the article…
Dit weekend kreeg ik een heel Hollands cadeautje: het prachtige uitzicht vanuit het vliegtuig over het westen van het land. Strijklicht op de late middag, glinsterende sloten, kronkelende waterwegen die in de einder vervaagden – kortom, alleen de violen ontbraken. Van bovenaf zie je het beste hoezeer dit landschap door het water is geschapen. Eén blik van bovenaf en je weet: wij worden door het water gedoogd. Read the article…
Water is het meest identiteitsbepalende element van Nederland. Water zit de Nederlanders in de genen, zoals Tracy Metz al schreef. Waar is dat mooier, aangrijpender, diepzinniger, pakkender te zien dan in de beeldende kunst en mediacultuur? Read the article…