Op maandag 9 mei stond mijn portret in Het Parool. Ik ben één van 180 Amsterdammers: Amsterdam telt namelijk 180 nationaliteiten en elke dag stelt een Amsterdammer met een andere nationaliteit zich voor. 180 Amsterdammers is een samenwerking tussen o.a. AmsterdamFM, Amsterdam Marketing en Het Parool. Ik werd uitgekozen voor nummer 62: Verenigde Staten.
“De fiets is het icoon van Amsterdam en ook zo’n democratisch vervoersmiddel. Een dame in pak met hoge hakken aan, stapt gewoon op de fiets. Of de natuur in Nederland, daar blijf ik me over verbazen. Voor mensen uit de Verenigde Staten is natuur wat NIET door mensen gemaakt is, maar in Nederland is alles door mensen gemaakt. En dat noemen ze dan wildernis.”
De beelden van uitstervende volkeren door de Brits-Nederlandse fotograaf Jimmy Nelson zijn onvoorwaardelijk prachtig – en juist daarom roepen ze een dubbel gevoel op. Op deze tentoonstelling bij Rademakers Gallery in Amsterdam is werk te zien uit Vanuatu, China, Nieuw-Zeeland, Nepal, Ethiopië, Tanzania, Tibet, Namibië, Mongolië, Papoea Nieuw Guinea en Thailand. Voor NRC schreef ik hierover een recensie.
Het contrast tussen de geësthetiseerde wildheid van de geportretteerden op de meest afgelegen uithoeken van de wereld en hun commerciële waarde in het westen is opvallend.
The Straits Times van Singapore schreef een artikel genaamd ‘Tackle floods? Create more space for water’ over mijn lezing. Deze gaf ik op 18 februari getiteld ‘Water – Holland’s ‘Frenemy’ voor het Centre for Liveable Cities in Singapore.
Nederland staat bekend om zijn beheersing van het water. Maar nu het klimaat verandert, verandert ook de Nederlandse benadering van het water management. In steden wordt meer ruimte voor water gemaakt, het landschap wordt opnieuw ontworpen om het water binnen te laten en soms worden zelfs dijken verlaagd. Het water is van enemy nu friend geworden – of beter gezegd, frenemy. Read the article…
