De Amerikaanse fotograaf Wright Morris vertelde met zijn foto’s het verhaal van zijn land in crisistijd – zonder gezichten erbij. Geboren in 1910 in Lone Tree, Nebraska, de wide open spaces bleven aan hem trekken, ook toen hij allang in de grote stad woonde – want daar op het platteland lag voor hem het échte Amerika.
Met de komst van het internet werd de bibliotheek dood verklaard. wie had nog behoefte aan stoffige opslagplaatsen vol bedrukt papier? Maar zie: ‘de bieb’ heeft zich helemaal heruitgevonden. Als sociale ontmoetingsplek, als een plek om iets nieuws te leren, om muziek te maken of iets op de 3D printer te maken, om te gamen of te studeren (op het internet), om er met vrienden iets te drinken met uitzicht over de stad.
Ik volg deze ontwikkeling sinds de bouw in 2004 van de bibliotheek van Seattle door OMA – dat nu ook de nationale bibliotheek van Qatar heeft ontworpen. Op veel plekken in de wereld volgen de voorbeelden elkaar rap op: Spijkenisse van MVRDV, Roset in Arnhem van Neutelings Riedijk, Utopia in het Belgische Aalst door Kaan, Oodi in Helsinki van AA, de al gelauwerde LocHal in Tilburg van Civic / Mecanoo / Braaksma Roos, en de nieuwse loot aan de stam, het pas geopende Groninger Forum van NL Architects.
Bijna de hele eeuw twintigste eeuw lang was de Franse ontwerpster Charlotte Perriand (1903-1999) een leidende figuur in de wereld van design en architectuur. Ze was vormgever van de moderne wereld, praktisch en bevlogen tegelijk. Maar als vrouw stond ze altijd in de schaduw van beroemde architecten en schilder, zoals Le Corbusier en Fernand Léger.
De Fondation Louis Vuitton eert haar nu met een groots retrospectief waarvoor kosten noch moeite zijn gespaard. Vijftig van haar ontwerpen zijn bij elkaar gebracht of opnieuw gemaakt – een vakantiehuisje van haar hand is zelfs postuum voor het eerst gerealiseerd. Uit de tentoonstelling verrijst het beeld van een onvermoeibare vernieuwer. Lees hieronder mijn artikel voor NRC Handelsblad.
De Amerikaanse fotograaf Mitch Epstein (1952) denkt groot. Hij kiest diepe, brede onderwerpen waar hij veeljarig aan werkt, met veel research en lange reizen. Het energielandschap van Amerika bijvoorbeeld, over hoe energie gewonnen wordt en de impact ervan op het landschap en de mensen die er wonen. Maar ook zijn vader was onderwerp van een omvangrijk multimedia project over hij de man, zijn bedrijf en hun stadje. Het is een intens persoonlijk drama en tevens het verhaal van een tijdperk.
De grens tussen modefotografie en kunst is verdampt in het werk van Inez & Vinoodh. Met de computer hebben ze een heel nieuwe kijk op het lichaam ontwikkeld; hun werk vind je zowel in modetijdschriften als in musea. Hun expositie bij The Ravestijn Gallery ‘I See You in Everything’ wordt aangekondigd als een overzicht van de afgelopen dertig jaar, maar de nadruk ligt op het meest recente werk.
Op uitnodiging van de Studiegroep Duurzame en Inclusieve Globalisering van de ministeries van Binnen- en Buitenlandse Zaken schreef ik een essay over de onbedoelde gevolgen van het succes van veel populaire steden. Amsterdam is daar een van, ook al heeft het een bevolking van nog geen miljoen mensen. Maar de aantrekkingskracht van de Nederlandse hoofdstad heeft dezelfde uitwerking als in andere, grotere steden: ongelijkheid, onbereikbaarheid van de woningmarkt, overtoerisme, verdringing. Wat is daar aan te doen?
Lees hier mijn essay: De tol van het succes
