Het werk van de Amerikaanse kunstenaar Donald Judd was streng en gedisciplineerd en het bezoek aan zijn huis en studio in de wijk SoHo in New York verloopt in die geest. Judd zag zijn huis niet alleen als woonruimte, maar ook als „een permanente installatie van specific objects” – dat vond hij een beter woord voor zijn driedimensionale werken dan ‘sculpturen’. Na een grondige restauratie is het gietijzeren gebouw voor publiek toegankelijk.
Schotland krijgt dit weekend voor het eerst en designmuseum, en het beroemde V&A krijgt voor het eerst een dependance buiten Londen. Dundee, de derde stad van Schotland, hoopt dat het museum deze door drugs geteisterde stad net zo’n impuls zal geven als Gehry’s Guggenheim voor Bilbao heeft gedaan.
The churches are almost empty, but religion is undergoing a comeback in the city. One example is Kleiklooster, a modern-day ‘monastery’ in the 60’s apartment block Kleiburg in the Bijlmer. I met with one of the founders, Johannes van der Akker, who will also be a guest in my live talkshow Stadsleven on Sept. 27th. And… they also brew beer!
Cities all over the world are trying to take back public space from cars and give it back to people. Barcelona has thought up – and implemented – a new urban strategy, as radical as it is simple: the superblock, or in Catalan superilla. “Every city should try something like this”, says Sílvia Casorran, mobility expert and a resident of Poble Nou, the posterchild of Barcelona’s riposte to the car – and to the city’s excessive air pollution. Bordered by the sea and mountains, Barcelona is Europe’s third densest city, after Paris and Athens.
All over the world, cities are trying to take back public space from the car. Barcelona has invented the ‘superblock’, where through traffic is banned to make space for playgrounds and gardens. I went to see the superblock in the neighborhood Poble Nou. Where four lanes of through traffic used to drive, there are now gardens, benches and playgrounds. “All cities should try this”, says neighborhood resident Silvia Casorran.
Het Stadsarchief in Amsterdam heeft een tentoonstelling samengesteld uit het oeuvre van fotograaf Dolf Toussaint. Hij woonde zijn hele leven in de Jordaan, maar was ook een vertrouwde verschijning in de gangen van het Binnenhof. De tentoonstelling raakt mij persoonlijk, om twee redenen. Omdat ik moest denken aan mijn (enige) ontmoeting met hem, én omdat ik verrassend veel raakvlakken ontdekte tussen zijn werk en mijn eigen leven in Nederland.
De tentoonstelling – t/m 4 nov. te zien – is liefdevol en zorgvuldig naar thema ingericht – ook al weet je dat er voor elke foto honderd andere konden hangen, de man heeft een lange carrière gehad en was waanzinnig productief.