Vijftig jaar na het rapport ’Grenzen aan de Groei’ van de Club van Rome ging ik voor het derde deel van de IABR-podcast ‘De architectuur van verandering’ in gesprek over de lessen uit het verleden voor de toekomst.

In deze tweede aflevering van de IABR-podcast ‘De architectuur van verandering’ blikken we vooruit. Is er een nieuwe rol weggelegd voor de architectuur? Hoe denken we vanuit het ontwerp over de enorme transitie naar een echte duurzame wereld?

Wat gaan we doen als het niet meer lukt om het water buiten te houden? Nederland gaat prat op eeuwen van expertise, maar het is de vraag wat je daaraan hebt als de zeespiegel meters rijst en het ’s zomers steeds droger wordt. Wat als west-Nederland onder water loopt?  Hebben we een plan B?

We vinden het de normaalste zaak van de wereld: in Nederland vloeit er 24/7 schoon, lekker drinkwater uit de kraan. We zijn gulle gebruikers – van dat drinkwater drinken we een beetje, het leeuwendeel spoelen we zorgeloos weg onder douche, via de wc, we sproeien de tuin en wassen de auto ermee.

Het Z-woord. Dat is de Z van zilt, van zeekraal en zeeaster, de Z kortom van zout. Ook in Nederland drukt het zoute water steeds verder het land in, landbouwgrond wordt zo zout dat er niets wil groeien.

In deze eerste aflevering van de IABR-podcast ‘De architectuur van verandering’ bespreek ik met IABR-directeur Saskia van Stein, voormalig Rijksbouwmeester Floris Alkemade en stadsontwerper Wouter Pocornie de rol van architectuur in het heden.