The Gargash mosque is one of Dubai’s first, if not the first mosque designed by a woman in the united Arab Emirates. The ‘Mosque of Light’ is not yet officially open, but architect Sumaya Dabbagh – herself a Saudi, but founder in 2008 of Dabbagh Architects in Dubai – took me to visit it. It is strikingly contemporary and beautiful, a contrast in its pristine whiteness to the surrounding industrial neighborhood. Read my article and view more photo’s below:

Toen in 1851 de eerste Wereldtentoonstelling werd gehouden, in het Crystal Palace in Londen, was dit een van de weinige manieren om uitvindingen met de wereld te delen. Maar nu, met internet? Wereldtentoonstellingen zijn vooral een marketingexercitie geworden. Wat laat je van jezelf zien, hoe vertel je je verhaal – en welk verhaal dan wel? Voor De Architect heb ik speciaal gelet op het Nederlandse paviljoen en dat van de Verenigde Arabische Emiraten, maar met deze vraag in het achterhoofd heb ik nog wat interessante voorbeelden verzameld op het uitgestrekte Expo-terrein:

Het viel mooi samen voor de Verenigde Arabische Emiraten: dit jaar is het niet alleen vijftig jaar geleden dat de Emiraten zich verenigden, bovendien wordt nu voor het eerst een Wereldtentoonstelling in het Midden-Oosten gehouden – in Dubai, wel te verstaan. Voor De Architect schreef ik over deze reusachtige onderneming, met 192 paviljoens en snelwegen van veertien banen breed die naar eindeloze parkeervlaktes leiden. Uiteraard moest het paviljoen van de VAE het grootste en indrukwekkendste zijn, dus werd de opdracht gegund aan Calatrava met als motto ‘The Land of Dreamers Who Do’.

Hij liet zich inspireren door de nationale vogel, de valk. Na veel gesteggel is het ontwerp voor de tentoonstelling binnen en de wachtruimte buiten gegund aan het Nederlandse experience design bureau KossmanndeJong. Ze volgen het ontstaan van de Emiraten, van de nomaden die in de woestijn wisten te overleven tot een internationale stad van wolkenkrabbers.

Lees mijn artikel voor De Architect:

Nederland heeft internationaal indruk gemaakt met zijn paviljoen voor de Wereldexpo in Dubai, de eerste Wereldtentoonstelling ooit in het Midden-Oosten. Het tamelijk nors ogende gebouw van enorme roestige damwanden blijkt een voorbeeld van duurzaamheid en circulariteit waar anderen op de Wereldexpo vooral lippendienst aan bewijzen. Binnen wordt uit lucht water gemaakt dankzij energie uit innovatieve zonnepanelen, waarmee de ruim 9.000 eetbare planten worden besproeid. “Het gebouw ís de boodschap”, zegt architect Michiel Raaphorst van V8. En na je bezoek kun je een kroket halen, of een stroopwafel.

Lees mijn verhaal voor De Architect:

De kunstwerken van Thijs Biersteker worden door data gevoed. Ontbossing wordt vertaald in bladeren die sterven met de snelheid waarmee de ontbossing van het Amazonegebied voortschrijdt. Zijn ‘ecologische kunst’ gaat de wereld over in een tijd dat we grip proberen te krijgen op de grote natuurlijke processen om ons heen. Wetenschap en kunst gaan hand in hand, vindt hij, en hij wil ons ermee in beweging krijgen. “Ik hoop dat mijn kunst je aanspoort om in actie te komen, of op z’n minst om na te denken.”

Hoeveel van de 80 vrouwelijke ontwerpers had ik kunnen noemen van wie werk te zien is in de tentoonstelling ‘Here We Are! Women in Design 1900-Today’ bij het Vitra Design Museum? Nou, laat ik het zo zeggen: er viel voor mij een hoop te ontdekken in deze geweldige expositie. Voor iedereen, vermoed ik, want deze tentoonstelling laat juist zien dat vrouwen sinds begin vorige eeuw onderbelicht zijn gebleven. Ze werden niet genoemd, of ze werkten met hun man samen… Dat dit nu aan het veranderen is, zie je hier in het museum vlak buiten het Zwitserse Basel.

Lees hier mijn recensie voor NRC Handelsblad (voor abonnees) of download de pdf:

Vanaf 2015 kon het Marineterrein zich 10 jaar lang ontwikkelen tot een gebied vol nieuwe experimentele ideeën en oplossingen voor stedelijke problemen. Het concept sloeg aan, buurtbewoners en bezoekers en de bedrijven die zich er vestigden, sloten deze bijzondere enclave naast de binnenstad in het hart. Nu kijken gebruikers en bezoekers met angst en beven naar 2025. ,,Woningbouw ok, maar wel iets wat past bij het innovatieve karakter van deze plek.”

Lees hier mijn reportage voor de Amsterdam bijlage van NRC:

De Stichting NHBos – genoemd naar mw. N.H. Bos, medewerker van de beroemde hoogleraar landschapsarchitectuur in Wageningen, J. Bijhouwer – kent eens in de drie jaar de Bijhouwerprijs toe aan een Nederlandse landschapsarchitect wegens bijzondere verdiensten. De prijs van 2020 is voor Yttje Feddes, oud-rijksbouwadviseur voor het landschap. Bij de uitreiking – die vanwege corona in 2021 – nodigde het bestuur mij uit om de bijbehorende Bijhouwer-lezing te geven. Lees hier mijn lezing, met beelden van Siebe Swart. Waar staat het vak van de landschapsarchitect in dit tijdperk van ongekende uitdagingen?